قنات ابراهیم آباد - استان مرکزی
قنات ابراهيم آباد يكي از قناتهاي كهن ايران و استان مركزي است كه بصورت يك رشته طولاني شرقي – غربي بطول 11كيلومتر از كوه هاي هفتاد قله سرچشمه گرفته و تا داخل آبادي ابراهيم آباد ادامه مي يابد. اين قنات در دو بافت مارني(شولاتي)و كنگلومرائي با به قول اهالي سِر(ser)ايجاد شده و با شيب ملايمي از مبداء يا سرزا به مظهرمي رسد. اولين چاه قنات كه مادر چاه آن شناخته شده و در محل موسوم به "سرزا" Sare- zaاست در منطقه هفتاد قله و در محل پشته قبرستان قرار گرفته است.
اين قنات شامل رشته اصلي و دو رشته فرعي است كه در محل رشته رونا و قوشد خوانده مي شوند. شاخه اصلي داراي311 ،رشته رونا داراي 15و رشته قوشد داراي22حلقه چاه ميباشند.
بطور كلي اين قنات در حدود 100 هكتار از اراضي روستاي ابراهيم آباد را بصورت دوره اي مشروب مي سازد.
قنات ابراهيم آباد كه با دانش بوميان و شناخت آنها از فناوري ايراني قنات شكل گرفته نقش مهمي در تامين آب مورد نياز كشاورزي و حتي شرب اهالي روستاي كهن ابراهيم آباد از زمان شكل گيري تا به امروز داشته و جاري و زنده بعنوان يك عنصر تاريخي با ارزش به حيات خود ادامه داده است.
اين اثر تاريخي- فرهنگي كه در ارتباط با ابراهيم اباد كهنه سده هاي پنجم و ششم ه.ق شكل گرفته با شماره 31150مورخ 12/9/93 در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيده است.