نبکا
در حدود 20 کیلومتری شهداد، درختان و درختچه های گز در گلدان های بیابانی لوت جای گرفته اند که به آن نبکا یا تل های گیاهی (تل گز) گفته می شود. زمین های بین نبکاها پوشیده از ماسه است. نبکاها عموماٌ در سطح همواری که میزان ماسه آن متوسط و سطح آب زیر زمین بالا بوده و یا رطوبت موجود کافی برای حیات پوشش گیاهی باشد ظاهر می شوند. عناصر تشکیل دهنده نبکا شامل ماسه، لای، رس و سلت است.گونههایی نظیر دستهای از گرامینه ها، درختچههای تاغ، گز و.. می باشند(خسروی، 1372، 19). نبکاها در نزدیکی گرمترین نقطه جهان در شهداد می رویند و گاه طول آنها به 20 متر میرسد. بزرگترین و مرتفعترین نبکاهای ایران در غرب دشت لوت(شرق شهداد) واقعاند که ارتفاع برخی از آنها به بیش از10 متر هم میرسد(مقصودی و همکاران، 1391). نبکاها علاوه بر غرب لوت در حاشیه جنوب شرق ریگ یلان هم وجود دارند. پیکانهای ماسه اي نیز یکی از ساده ترین و ابتدائی ترین اشکال تراکم ماسه در لوت هستند که طول آنها به بیش از 4 متر هم میرسد(مقصودی و همکاران، 1393).